කවිකම

කවිකුරු‍ටු ගෑමි
දවසක් පුරා
ඉන්පසුව මට
ඇතිව බැස්සෙමි
නිසදසට
කෙම්පූතලේ
ඇතුලේ
ඉන්නා අයගෙ
සෙල්ලම්
දින තුනක්
පුරාම
වින්දෙමි
ඇහුවෙමි
එපාවුණි
එයට වඩා
සතය ලෝකය
වෙත පිය නගන
එක යහපත්
ද එය අසමි
අවසන මටම
මට වීම එපාවිණ
නැවත කවියට
බැස්සෙමි
මම කවියෙක්මි
සිතූ දේ ලියන
කිසිදු රාමුවක්
මට ඇත්තේ
නැතිය හැමදාම
පන්තියේ ගුරුතුමා
කියනා විදිහට
මෙහෙම ලිව්වොත්
මම ගුටි කාලා නවතීවි....

ඇත්තටම එය
සත්ය ය.
එය මං දනිමි
නමුදු කිසිදු
අයුරින් රාමු
ගත නොවෙමි
අසැබි බස මෙන්ම
සැබැසියද කවියට
නගමි...
අසැබි තරමටම
එය වටී... වටින
තරමටම එය නසී..

එය මගේ
සතුටයි..
එය මගේ
සැපතයි..
අද ලියූ
දෙයක් මම
හෙට කියවන්නේ
නැත ඒ මොකද
හෙට මම වෙනස්
කෙනෙකි..
එය මගේ හැටියයි
දයාඹර ඔබෙන්.
අසමි ඔබත් කවියට
කැමතීද මමත්
කැමතිය

ඔබේ අදහස
කෙසේදැයි අසමි..
මම ඔබත්,
කිවිදියකදැයි.
අසමි මම
ඔබත් කිවිදියක
නම් මමත් ආසයි
හැම දාම
වෙනස් විදිහට
ලෝකය දකින්නට
එසේ නම් අද දිනම
නැවතීම තියමි
මම ඔබට බුදු
සරණයි පතමි
මෙමට කව් දෙවිගේම
පිහිටයි...


------------------------------------------------------------------------------------------------------------ වාර විභාගය වෙලාවේ සිතට නැගුණු හැම දේම වචන කලෙමි.... අසැබි මෙන්ම සබැසියද බාවිතා කෙලෙමි. අසැබිය වෙනත් බ්ලොගක රහසිගතව පළකරමි.. පාසල් සිසුවෙකු වශයෙන් එය ඔබ වෙත ගෙන ඒම ශිෂ්ඨ සම්පන්න නොවන නිසාය... සතුටින් දැනුම් දිය යුතුයි..... මේ නිවාඩු කාලයයි... මකරාගේ බ්ලොග් වසන්තයයි.... 
- රන්වන් මකරා -